وبلاگ خبری پن‌لاگ: فو بين الملل: هفت فعال حقوق فرهنگی و زبان آذربايجانی آزاد شدند اما جليل غنی لو همچنان در زندان است
Tuesday, February 12, 2008
فو بين الملل: هفت فعال حقوق فرهنگی و زبان آذربايجانی آزاد شدند اما جليل غنی لو همچنان در زندان است
فوريه ۲۰۰۸
اطلاعات بيشتر در (UA 61/07 (MDE 13/027/2007- 9 مارچ 2007، و پيگيری (MDE 13/067/2007 -7 ژوئن 2007)، زندانيان عقيده/ شکنجه
ايران جليل غنی لو
آزاد شدگان: فعالان حقوق فرهنگی و زبان آذربايجانی
اسماعيل جوادی، ۳۱ ساله، روزنامه نگار ابوالفضل عليلو رامين صادقی قهرمان قنبرپور عادل الله وردی پور صفر علی خوئينی جعفر حق نظری
تمام نامبردگان بالا، به استثتاء جليل غنی لو آزاد شده اند. صفر علی خوئينی در ۱۱ ماه مارس ۲۰۰۷ با تضمينی معادل ۳۲۵۰۰۰ دلار آمريکا آزاد شد. معلوم نيست که آيا اتهامی به وی وارد شده و يا محاکمه شده باشد. اسماعيل جوادی و ابوالفضل عليلو پس از اينکه قاضی اتهامات آنها را مردود اعلام کرد، به ترتيب در ۱۲ مارس و ۳۰ آوريل آزاد شدند. رامين صادقی در ۱۵ مارس ۲۰۰۷ آزاد شد، با اينحال وی در ۲۰اکتبر ۲۰۰۷ توسط شعبه ۱۴ دادگاه انقلاب اردبيل به ۵۰ ضربه شلاق و جريمه ای معادل ۳۲۵ دلار آمريکا محکوم گرديد. معلوم نيست که آيا محکوميت شلاق وی به اجرا درآمده باشد. قهرمان قنبرپور، عادل الله وردی پور و جعفر حق نظری هم آزاد شده اند. عفو بين الملل در مورد آنها اطلاعات ديگری در اختيار ندارد.
جليل غنی لو، فعال حقوق فرهنگی و زبان آذربايجانی به دنبال بازداشت ۶ ماهه، در حاليکه بين دو زندان در دو شهر مختلف در حال انتقال بوده است، همچنان در معرض شکنجه و بازپرسی قرار دارد. وی تاکنون نه به چيزی متهم شده و نه به وکيل دسترسی داشته است، با اين حال وی اجازه يافته است که با اعضاء خانواده خود ملاقات و صحبت نمايد. عفو بين الملل معتقد است که جليل غنی لو يک زندانی عقيده است که صرفا به خاطر ابراز مسالمت آميز حق خود برای آزادی بيان بازداشت شده است.
جليل غنی لو در فوريه ۲۰۰۷ در شهر زنجان و در ارتباط با شرکت در تظاهرات روز جهانی زبان مادری دستگير شد. وی تقريبا ۱۰ روز بعد آزاد شد ولی در ۲۸ ماه مه ۲۰۰۷ بدنبال تظاهرات سالگرد انتشار کاريکاتوری که بوسيله خيلی از فعالان آذربايجان ايران توهين آميز بود، مجددا دستگير گرديد. بنظر ميرسد که وی پس از دستگيری به يک زندان مخفی انتقال يافته است. اين امر منجر به صدور بيانيه ای از طرف حرکت ملی آذربايجان – زنجان در ۲ ژوئن ۲۰۰۷ با اين عنوان که "سعيد متين پور (يک فعال ديگر آذربايجانی)و جليل غنی لو کجا هستند؟" گرديد. عفو بين الملل اينک با خبر شده که وی از ژوئن ۲۰۰۷ بطور مداوم بين زندان اوين واقع در تهران و بازداشتگاه وزارت اطلاعات در زنجان در حال انتقال بوده و اينکه، وی همچنان تا پايان سال ۲۰۰۷ ونيز در ۲۰۰۸ در معرض بازپرسی و شکنجه بوده است.
عفو بين الملل آگاه شده که جليل غنی لو اجازه يافته که در سپتامبر ۲۰۰۷ با خانواده خود ملاقات نمايد. بنا به گزارشات، تا آن تاريخ وی بمد ت های طولانی با محروميت از خواب و بازپرسی های ۲۴ ساعته مواجه بوده است. مقامات حتی وی را تهديد کردند که ممکن است به اعضاء خانواده وی نيز آسيب به رسد.
گزارش شده است که وی در چندين نوبت نياز به معالجات پزشکی داشته و ظاهرا وقتی اعضاء خانواده وی برای سپردن ضمانت درخواستی مقامات تلاش نمودند، برگردانده شده اند. بنا به گزارشات، آنها در طول بقيه سال ۲۰۰۷ بطور نا مرتب تماس های تلفنی با وی داشته اند. وقتی که آنها به زبان ترکی آذربايجانی صحبت ميکردند خط تلفن آنان گاهی قطع ميشده و زمانيکه به فارسی حرف ميزدند اجازه مييافتند که به مکالمه خود ادامه دهند. محافظان زندان نيز در تمام طول مکالمات تلفنی، وی را تحت نظر داشتند.
جليل غنی لو از تاريخ ۴ دسامبر ۲۰۰۷ در بخش ۲۰۹ زندان اوين تهران که توسط وزارت اطلاعات اداره ميگردد نگه داری ميشود. گزارش شده که در روز ۳ فوريه ۲۰۰۸، وی در حاليکه توسط نگهبانان احاطه شده بود، در يک مکالمه تلفنی گفته است که وی بمدت ۶ ماه در سلول انفرادی زندانی بوده و در اين مدت شکنجه وی ادامه داشته است. ادعا ميشود که جليل غنی لو اضافه کرده است که وی ديگر ترسی ندارد از اينکه پشت تلفن به گويد که، فشار های روانی ناشی از بلاتکليفی، اطلاعات گمراه کننده، بازپرسی های مکرر و تهديدات به عمل آمده از طرف مقامات وی را دارد از پا مياندازد. ثابت شده که بازداشت گاه های سری خود اعمال شکنجه و بدرفتاری را تسهيل ميکنند. بازداشت طولانی مدت دريک مکان سری خود يک نوع رفتار بيرحمانه غير انسانی به حساب آمده و مجازات تحقيرآميزی ميباشد.ادامه در... منبع خبر
