وبلاگ خبری پن‌لاگ: نه! کوروش گلنام (حتما"بخوانید)
Tuesday, May 31, 2005
نه! کوروش گلنام (حتما"بخوانید)
زمانی که ما مردم ایران به چند نکته مهم توجه نکرده، برای شناسایی درست آن نکوشیده، اگر اشتباه هایی انجام داده ایم، آنرا بیان نکرده و برای از بین بردن زمینه های پیش آمدن و روی دادن دوباره آن تلاش نکنیم، برای رهایی و آزادی خود دچار سختی و گرفتاری خواهیم بود. این نکته های مهم شاید بارها اینجا و آنجا به میان آمده باشد. شاید بیان آن در دید خوانندگانی تکراری بنماید اما در این روزهای سرنوشت ساز و پر اهمیتی که در آینده و در تاریخ ایران می تواند به عنوان دوره ای بسیار مهم از آن نام برده شود، باز گویی آنها ویژگی خود را دارد. این مورد های مهم از این قرار است:
1 ـ ما مردم حتا روشنفکران و کوشندگان سیاسی ـ اجتماعی و فرهنگی، می بایست این موضوع را به درستی ارزیابی کنیم که چرا به راحتی فریب آقای خمینی و و عده های دروغین او را خوردیم؟
2 ـ چه زمینه های در جامعه ما وجود داشته است که موجب شد مشتی ملای شیاد و قدرت طلب به جان و مال ما حاکم شوند؟
3 ـ چرا بخش زیادی از ما مردم به سادگی می توانیم تحت تأثیر و نفوذ افرادی قرار گرفته و با کمترین امتیاز های شخصی که دریافت می کنیم به مردم خود پشت و خیانت کرده و حتا دست به جنایت بزنیم؟........
7ـ چرا ملایانی را که می شناختیم و با فساد اخلاقی آنها آشنا بودیم، رسوا نکردیم و اجازه دادیم به مقام و منصب برسند؟
8 ـ چرااجازه دادیم که ملایان، که کارشان می بایست رسیدگی به امردین و مذهب باشد، درسیاست کشور چنین دخالت کنند و ملت را دچار چنین فاجعه ای بکنند؟
9 ـ چرا اجازه دادیم که کسانی که باید نوکران و خدمتگزاران ملت باشند، با سوء استفاده از ساده دلی و باورهای مذهبی و خرافی مردم، به اربابانی قلدر و ستم گر تبدیل شوند؟ چرا از همآن آغاز آنها را که فریاد کشیدند و هشدار دادند تنها گذاشتیم و اجازه دادیم گاه به شیوه هایی فجیع وسیله آدمکشان حکومتی به قتل برسند؟
10 ـ چرا پس از این همه سال ها و این همه رسوایی های رهبر، رفسنجانی و دولت پنهان، هنوز هم نیاموخته ایم که ما مردم باید به این غاصبان "امر و دستور" بدهیم نه از آنها در خواست کرده و به آنها التماس کنیم؟ چرا به این آدم کشان نامه نوشته و در خواست می فرستیم؟ در گذشته نیز بارها خواسته شده که در خواست های ما باید رو به سوی خود ما مردم و سازمان های جهانی داشته باشد. این شیوه ای از مبارزه مدنی است که می بایست همآن گونه که تازگی ها وبا شکستن هر روز بیشتر دیوار های ترس و وحشت، در بین کوشندگان سیاسی و آزادی خواهان ایران گسترش یافته است، از سوی همه کسانی که می خواهند برای گرفتن حق از دست رفته خود، کوشش کنند به کار گرفته شود. این همه آزمایش کرده ایم و هزاران نامه و در خواست به این مقام و آن مقام نوشته شده است؛ آیا نتیجه ای جز افزایش خودخواهی، خود بینی و لجاجت این غاصب ها را به دنبال داشته است؟
و دهها پرسش دیگر که هر یک از ما می توانیم به میان آوریم.
تنها راه این است که دست از سازش با این وضع فاجعه بار برداشته و دیگر بیش از این اجازه ندهیم که با خواری و زبونی و حقارت زندگی کنیم. آیا برای مردم ما شرم آور نیست که کسی چون خامنه ای و رفسنجانی، که اگر انقلاب مردم نبود امروز باید با منبر رفتن و روزه خوانی زندگیشان را می گذراندند، بر ما حکومت کنند؟ برای رهایی خود با یکدیگر همخوان و همراه شویم و:ـ روز انتخابات در خانه های خود بمانیم و سکوت مرگ را بر شهر حاکم کنیم.
ـ به هیچ روی فریب شیادان و نیرنگ های آنها برای گرم کردن بازار انتخابات قلابی ریاست جمهوری را نخوریم. سراپای مبارزه های انتخاباتی قلابی و دروغین است. روی سخن بیشتر با نوجوانان "رأی اولی"، کارمندان، که امکان دارد به آنها وعده افزایش حقوق داده و یا به شیوه هایی که همه از آن با خبریم آنها را برای داشتن مهر در شناسنامه بترسانند؛ ادامه در.... منبع خبر
