مسأله زن در ايران بار سياسى بالايى دارد، چون گره مىخورد به حاكميت دين، به موضوع آزادى و به حقوق بشر. پس از سايتها و وبلاگهاى اينترنتى سياسى اينك گويا نوبت به سايتها و وبلاگهاى مربوط به زنان رسيده است. حدود دو ماه است كه در ايران كاربران اينترنت به بخشى از موضوعهاى در پيوند با زنان دسترسى ندارند.
چند سالى است كه اينترنت به يكى از مهمترين وسيلههاى كسب اطلاعات در سراسر جهان تبديل شده است. دانشآموزان و دانشجويان در كشورهاى اروپايى و امريكايى هر روز از اينترنت به عنوان منبعى استفاده مىكنند كه به آنها امكان مىدهد هر چه سريعتر به اطلاعاتى كه مىجويند دست پيدا كنند. در ايران هم روز به روز بر شمار كاربران اينترنت افزوده مىشود. كسانى كه با اينترنت كار مىكنند هم از توانايى اطلاعرسانى سريع اين وسيله و هم از امكان پشت سر گذاشتن سد سانسور با آن آگاهند.
دولتهايى كه
سانسور را برقرار مىكنند هم راه خود را يافتهاند تا از دستيابى مردم به اطلاعات از طريق اينترنت جلوگيرى كنند. راهى كه آنها به كار ميگيرند
فيلترينگ است، يعنى مانع از دسترسى به صفحههاى خاصى در اينترنت مىشوند. به تازگى در سايت اينترنتى زنان ايران گزارشى با عنوان ”حذف زنان از محيط سايبر“ به قلم خانم ليلا مورى منتشر شده در اين باره كه از حدود دو ماه پيش برخى از سايتها، وبلاگها و كليدواژههاى مربوط به زنان از عرصه اينترنت در ايران حذف شده است. مفهومهايى چون ”زنان ايران“ و ”جنبش زنان ايران“ به زبان انگليسى از جمله مفهومهايى است كه به آنها نمىتوان هم اكنون با ماشين جستجوگر دست يافت.
ليلا مورى در اين باره مىگويد: ”اگر شما در سايت جستجوى گوگل Iranian women را جستجو كنيد، مىبينيد كه مىنويسد access denied، يعنى شما نمىتوانيد به چنين جايى دسترسى داشته باشيد. “
متن کامل